Otizm hayata dahil olmak için engel değil. 2 Nisan Otizm Farkındalık Gününde "Cennetin Çocukları" ile buluştuk. Birlikte motosiklet kullandık, halaylar çektik, oyunlar oynadık. Biz onlara moral olmaya gittik ama onlar bizi muhteşem enerjileri ile çok mutlu ettiler.
Bildiğiniz gibi 2 Nisan tüm dünyada Otizm Farkındalık Günü olarak kutlanıyor. Bu yıl 2009 yılından beri Türkiye elçisi olan Tohum Otizm Vakfı tarafından farklı bir uygulama yapıldı ve otizm farkındalığını kabullenişe çevirme yolunda önemli bir adım atılarak ‘’Otizme Kırmızı Işık Yak’’ mesajı verildi. Biz de her yıl gerçekleştirdiğimiz otizmli çocuklar ile buluşma etkinliğimizde motosikletlerimizin kırmızı ışıklarını çocuklarımız ile birlikte yaktık.
Her yıl öğretmenlerinden aldığımız "sizi heyecan ile bekliyorlar" mesajları ile çok mutlu oluyoruz ve biz de onlarla buluşacağımız için heyecanlanıyoruz aslında. Her yıl olduğu gibi bu yıl da motosikletlerimizi balonlar ile süsleyip, okullarına ziyarete gittik. Okula yaklaştığımızda, bahçe oynarken bizi gören çocuklardan gelen mutluluk çığlıklarını duyduk önce. Onları böyle mutlu görmek, o saf sevgiyi bu kadar net hissetmek çok özel bir duygu.
Motosikletlerimizi okul bahçesine park eder etmez hemen yanımıza koştular ve sıcacık sarıldılar. Okul bahçelerinde devasa motosikletler var. Onların hayatlarında hiç unutmayacakları bir gün ve ilk istekleri de hemen motosikletlere binmek oluyor. Biz de bunun farkındayız ve hiç kırmıyoruz onları. Önce öğretmenlerinin de desteği ile fotoğraf çektirmeleri için sabitlediğimiz motosikletlerimize bindiriyoruz. Öyle artistik pozlar veriyorlar ki inanamazsınız. Tüm karelerden mutluluk fışkırıyor adeta. Direksiyonu tuttuklarındaki şaşkınlıkları, meraklı bakışları, mimikleri o kadar özel ki. Öyle ki bazıları "çalıştır, gaz vereyim" teklifleri bile yapıyor.
Birlikte Motosiklet Kullandık
Bu gün, okullarının bahçesi onlar için belki de dünyanın en güzel motosiklet rotası. Bizim için ise arkamıza aldığımız en güzel artçı onlar. Öğretmenleri motosiklet hareket ettiğinde, üzerinde durmasında bir engel olmayan öğrencileri belirliyor hemen. Binmek istedikleri motosikletleri de onlar seçiyor. Ve marşa basıyoruz. Motosikletler hareket ettiğinde o sevinç çığlıkları katlanarak artıyor. Öğretmenlerinin önünden geçerken havalı havalı el sallamaları da görülmeye değer.
Parti Başlasın !!!
Motosiklet üzerinde yolculuk etmek isteyen tüm çocuklarımızla, minik rotamızı bitirdikten sonra partiyi başlatıyoruz hemen. Birlikte dans edeceğimiz şarkıları bile kendileri seçiyorlar. Öyle ki kenarda duran arkadaşlarımızı görünce, gidip elleri ile çekip alıyorlar piste. Öyle güzel dans ediyorlar ki, katılmamak mümkün değil.
Çocuklar ile birlikte kah halay çekiyoruz, kah göbek atıyoruz. Her yıl onlara moral olmak, güzel bir gün hediye etmek için gittiğimiz okulda, onlar bizim hayat enerjimizi defalarca katlıyorlar.
Otizm Engel Değil !
Biz onlara "Cennetin Çocukları" diyoruz. Bunu onlarla yıllardır yaptığımız buluşmalar sonrası daha iyi anladık. Sizlerden de tek ricamız şudur ki; çocukluktan itibaren önyargı ve ayrımcılığa maruz kalmadan onlara daha iyi bir yaşam sağlamak adına çalışalım. Otizmli bireylerin sosyal hayatta yer alabilmeleri ve kendi ihtiyaçlarını mümkün olduğunca bağımsız karşılayabilmelerini gönülden arzu ediyoruz.
Yüreğini okşamak için gönlümüzü uzattığımız, kaskımızın camını açıp yaramızın üstünü öpen çocuk:
Sen hep gül, sen güldükçe iyileşti yaralarımız.
Kocaman öptük gözlerinden...
